Mijn moeders kant / My mothers side

Reinout Krajenbrink ©

 

                      Mijn moeders kant

 

Dit is één van de laatste in de serie van schilderijen met viooltjes. Deze keer met een iets andere achtergrond dan bij de vorige. Toch is de symboliek van de nederigheid en bescheidenheid, die het viooltje met zich meedraagt, een centraal motief in al die schilderijen. De uitzonderlijke kleurenpracht van deze bloem die zich maar zo bescheiden in grootte manifesteert, heeft uiteraard aan deze betekenis bijgedragen.  Maar in dit schilderij gaat het dit keer niet om het viooltje, maar meer om een kleine ode aan mijn moeder.  De basis van dit schilderij lag bij het feit dat ik wat kantkloswerk van mijn moeder onder ogen kreeg, dat ze onlangs had vervaardigd. Het was prachtig en heel kunstig gemaakt. Er zaten ongetwijfeld vele uren werk in, maar toen ik vroeg wat ze er mee ging doen, kwam het er uiteindelijk op neer dat het wel in een la zou eindigen.  En dat voor zo’n waardevol stukje kant. Dat is een beetje mijn moeder ten voeten uit: bescheiden in haar opstelling, maar wel tevreden over het werk wat is gedaan en dat geldt eigenlijk met alles wat ze doet. Net zoals het viooltje, dat prachtig is in haar schoonheid, maar een bescheiden rol neemt in het geheel. Tevreden met een rol in de luwte. Vandaar dat ik in dit schilderijtje mijn moeders kant eens iets wil uitlichten. Die bescheidenheid wordt  niet alleen uitgebeeld in de viooltjes maar ook in de bescheiden compositie. Deze is vrij sober en ingetogen gehouden, we zien links twee bloemen op de tafel liggen, één daarvan ligt iets in de schaduw, ze staan symbool voor mijn ouders. Rechts daarvan staat een aarden vaasje met vier violen er in. De vaas is het symbool van moederschap. Het ontleent zijn betekenis aan de omsluitende vorm, ook wel geassocieerd met de baarmoeder.  Uit deze vaas komen dus vier bloemen die haar vier kinderen symboliseren. Het  schenken van leven wordt nog eens extra benadrukt door het glazen vaasje met water er in. Water het symbool van de bron van leven. Dit vaasje staat dan ook op de gekantkloste zoomband van het tafelkleed. Dit is het kant wat mijn moeder onlangs vervaardigde. Niet eindigend in een la, maar het is nu de basis waarop dit stilleven staat. En het wordt nog even extra belicht door het licht wat door het glazen vaasje heen valt en opschijnt aan de onderkant. Het kant vormt als het ware een inleiding op het stilleven en daarmee heb ik een beetje geprobeerd om mijn moeder, maar ook haar onderschatte werk te eren en te waarderen in dit bescheiden schilderijtje. Vandaar dat ik dit stilleven ook de titel gaf: Mijn moeders kant.

 

BACK TO THE HALL

 

 

TERUG NAAR ZAAL